Σε πρόσκρουση σε απόκρημνη και ορεινή κορυφή της νησίδας Κινάρου οφείλεται η συντριβή του μοιραίου ανθυποβρυχιακού ελικοπτέρου ΑΒ-212 της Διοίκησης Ελικοπτέρων Ναυτικού.
Το Ελικόπτερο δεν παρουσίασε κάποια μηχανική βλάβη ούτε υπήρξε ελλιπής συντήρηση όπως αναφέρθηκε από διάφορα δημοσιεύματα. Ξαφνικά, χάθηκε η επικοινωνία των χειριστών του ελικοπτέρου με τη φρεγάτα. Σε άλλη περίπτωση αν υπήρχε μηχανική βλάβη θα είχε ειδοποιηθεί η φρεγάτα και θα εφαρμόζονταν άμεσα διαδικασίες emergency. Οι καρικές συνθήκες που επικρατούσαν ήταν καλές με άνεμο στους 20 κόμβους τη στιγμή που άλλες φορές τα πληρώματα της Διοίκησης Ελικοπτέρων επιχειρούν με 45 κόμβους αέρα. Κατά την διάρκεια διατεταγμένης αποστολής εντοπισμού "εχθρικού" πλοίου το ελικόπτερο πετούσε χαμηλά και ανάμεσα στις παρακείμενες νησίδες και βραχονησίδες εκμεταλλευόμενο το ανάγλυφο του εδάφους. Πρόκειται για πάγια επιτυχημένη τακτική που χρησιμοποιείται εδώ και 20 χρόνια. Μετά την σφοδρή πρόσκρουση του στη κορυφή της νησίδας Κινάρου (λόγω της μεγάλης ταχύτητας) μέρος του ελικοπτέρου και απάρτια αυτού έπεσαν στη θαλάσσια περιοχή των ακτών της νησίδας Κινάρου. Το ουραίο τμήμα του ελικοπτέρου βρέθηκε χθες στις 7 το πρωί σε απόκρημνη χαράδρα στο βορειοδυτικό άκρο της Κινάρου, σε υψόμετρο 295 μέτρων.
Για τη Διοίκηση Ελικοπτέρων Ναυτικού αποτελεί το 2ο θανατηφόρο ατύχημα μετά από την πτώση του "ΠΝ 21" την 31η Ιανουαρίου 1996 στις βραχονησίδες Ίμια. Ο δείκτης των ατυχημάτων παραμένει εξαιρετικά χαμηλός απόρροια της εντατικής εκπαίδευσης των ιπτάμενων πληρομάτων που εγγυόνται ασφαλείς και επιτυχημένες αποστολές. Αναλυτικά φως στα ακριβή αίτια θα ρίξει το πόρισμα της επιτροπής εμπειρογνωμώνων του Πολεμικού Ναυτικού και ειδικότερα της Διοίκησης Ελικοπτέρων Ναυτικού. Όσο τέλεια και εάν είναι εκπαίδευση, όσο κορυφαίας τεχνολογίας να είναι τα εναέρια μέσα, όσο σχολιαστική να είναι η συντήρηση και η τεχνική υποστήριξη πάντα δυστυχώς υπάρχει η ατυχία, η κακιά στιγμή, το ανθρώπινο λάθος.
Aν και η θύμιση τους πολύ κοντινή, άν και στα αυτιά μας βουίζουν ακόμη οι κινητήρες των ελικοπτέρων τους, στην καρδιά μας όμως έχουν πάρει θέση κοντά στο Λεωνίδα, στον Παλαιολόγο, στο Διάκο, στον Κανάρη... Ολους αυτούς τους ένδοξους και αθάνατους νεκρούς, που έπεσαν για το μεγαλείο της Ελλάδας, έχουμε ιερό καθήκον και υποχρέωση να τιμάμε, γιατί μόνο έτσι η θυσία τους δεν θα ‘ναι μόνο ζωντανή ανάμνηση σε μας αλλά και παράδειγμα για τις επόμενες γενιές που θα τις φωτίζει για την πραγμάτωση έργων σπουδαίων και την προάσπιση αξιών υψηλών. Ας είναι αιωνία η μνήμη τους!
Αθάνατοι!
ΠΗΓΗ
http://defencenews.gr/index.php/ethniki-amina/3268-i-aitia-syntrivis-tou-elikopterou-av-212
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου